قلب لا يعرف الحب الحلقة (22)

عدو صار صديق
تاكدت نانسى الان انه لم يعد لها مكان فى حياة ادهم وقررت الرحيل عنه وللابد اما عند ادهم كانت فرحته لا توصف بخبر حمل نور وتاكدها الان انه يحبها هى وحدها
ادهم:ياااه يا نور متعرفيش فرحتى بخبر الحمل ده ازاى حاسس انى طاير بس انتى بقالك اد ايه
نور:بصراحة بقالى تلات شهور بس كنت خبية عليك
ادهم:ليه يا نور هو ده كمان عقاب ليا ولا ايه

لمست وجهه بكفها واقتربت منه:بصراحة اه كنت عايزة اعرف راجعلى انا ولا لابنك
ادهم:انا عايز اعرف هو انتى مجنونة ولا ايه من قبل مااعرف انك حامل وعايز اصالحك وانتى دماغك نشفة اوى ومطلعة عينى
ضحكت بشدة:اعمل ايه كان صعبان عليا اللى انت عملته ياادهم
ضمها اليه بقوة:خلاص بقى عشان خاطرى بلاش نفتح فى القديم مش عايز حاجة تزعلنا ولا تفرقنا تانى
ابعدها عنه فجاة:بس قوليلى هنا مين عمرو اللى بتكلميه فى الموبيل
ضحكت نور بشدة:ولا اى حد اصلا دى بصراحة لعبة عملتها مع ريما عشان اشوفك هتعمل ايه
ادهم:اه ه ه يا مجنونة بس انتى كنتى بتتكلمى مع حد فى الموبيل
نور:اه طبعا احمد ويقولى هاتى اكلمه اقوله بعدين عشان اشوف وشك عامل ازاى
ادهم:بقى كده ماشى ماشى
وامسك بكوب ماء كان بجوارالسرير وصبه عليها
قامت تجرى على المطبخ واحضرت زجاجة ماء ورمته بها ظلوا هكذا حتى شعرت بدوار خفيف وجلست على الكرسى اسرع اليها بقلق
ادهم:ايه يا حبيبتى مالك
نور:دوخت شوية اصل الدكتورة قالتى بلاش حركة كتير
ادهم:طبعا عندها حق عشان كده مفيش شغل تانى خلاص
نور:ايه ازاى
ادهم:زى الناس كفاية ركوب الطيارة لوحده خطر يبقى الشغل ايه
نور:ستات كتير بتشتغل وهم حوامل
ادهم:اه بس مش مهندسين وقفين وسط عمال ولا ركبوا طيارة زيك
نور:حبيبى بس انت عارف ان بحب الشغل ازاى
وضع يده على بطنها:الشغل ولا ابننا
نور بابتسامة:لا طبعا ابننا حبيبى
حملها فجاة :طيب يلا بقى اصل امه وحشتنى اوى وعايزها فى كلمة سر

كان مروان يجلس فى مكتبه فى القرية السياحية التى ينافس بها ادهم وجد جيلان تدخل عليه رفع راسه نظر لها وعاد لعمله
مروان:خير عايزة ايه
جيلان بحزن:بدل ما تقولى ازيك تقولى عايزة ايه
مروان:اوف بقى مش هخلص منك انا
جيلان:يا مروان حرام عليك ده احنا اخوات
مروان:وحياة ابوكى بلاش حكاية اخوات دى متاكلش معايا هااا عايزة ايه
جيلان:انا هتجوز يا مروان
مروان:نعم يا اختى تتجوزى مين
جيلان:عادل خطيبى الاولانى اللى انت عملت المستحيل عشان تفرقنا زمان فاكر
مروان:اه ودلوقتى رجعتوا لبعض طيب والمطلوب يا هانم
جيلان:تيجى يا مروان وتكون وكيلى
مروان:ههههه انتى مجنونة ولا ايه انا مش فاضى لوجع الدماغ ده انتى حرة انتى خلاص كبرتى وتقدرى تتجوزى لوحدك
جيلان بحزن:بس نفسى اخويا الكبير يكون معايا واقف جنبى احس ان ليا ضهر وسند
مروان:بلاش وجع دماغ دورى على اى حد واعمليه وكيل يلا يلا مع السلامة

خرجت من عنده حزينة غاضبة من اخيها الذى يرفضها لمجرد انه ليست شقيقته من الام
ذهبت لخطيبها عادل حبها الاول واول من يدق باب قلبها جلست معه فى احد المطاعم حزينةمن مروان وافعاله قصت عليه ما حدث من مروان وافعاله معها
عادل:حبيبتى قولتك بلاش مروان عمره ما هيتغير
جيلان:كان نفسى يبقى ليا اخ واقف جنبى فى يوم جوازى بس يظهر مليش نصيب
عادل :وهو انا مش مكفيكى يا جى جى
جيلان:بالعكس يا حبيبى انت عندى بالدنيا كلها وكفاية انك لسه بتحبنى حتى بعد السنين دى كلها
امسك بيده وقبلها:مقدرتش انساكى حتى بعد ما اتجوزت فضلت صورتك معايا كنت بتخيلك انتى اللى نايمة جنبى مش هيا
كان نفسى اكون اول راجل فى حياتك مش حد تانى
جيلان:خلاص بقى يا عادل مش عايزة افتكر كانت ايام وحشة اوى راجل اكبر منى بحوالى تلاتين سنة وشكله صعب كان كل اما يقرب منى اجرى على الحمام وابقى قرفانة منه يلا اهو راح منه لله هو ومروان هو اللى بعنى له
عادل:خلاص بقى كل اما افتكر بحس بنار جوايا
جيلان:بعد الشر عليك حبيبى ننسى اللى فات بقى
ظلوا يتحدثون حتى وجدت ادهم يدخل المطعم بصحبة نور وهو يضمها بحب ويضحكون بمرح ظلت تنظر اليهم حتى لاحظها ادهم ونور نظروا الى بعضهم
عادل:ايه تعرفيهم
جيلان :هااا اه ناس معرفة عن اذنك اسلم عليهم
قامت واتجهت اليهم :ازيك ياادهم . .... ازيك يا نور
ادهم وهو ينظر الى نور:اهلا جيلان ازيك
جيلان:بخير الحمد لله
ازيك يا نور
نور :الحمد لله ازيك انتى
جيلان:انا كويسة الحمد لله بس كنت عايزة اقولكم حاجة يا ريت لوكنت زعلتكم منى تسامحونى وتنسوا اللى فات
نظر الى بعضهم با ندهاش وقالت نور:غريبة اللى يشوفك دلوقتى ميشوفكيش يوم فرحنا وكلامك مع ادهم
جيلان:تعرفى يا نور انا اتظلمت فى حياتى كتير اوى وكان نفسى حد يحس بيا ويوم ما لاقيته مروان اخويا حرمنى منه
ادهم:تقصدى ايه
اشارت الى عادل :ده عادل اول واخر حب فى حياتى اول ما حبينا بعض راح لمروان يخطبنى منه رفض وبهدله عشان يبعده عنى وبعد كده جوزنى لراجل اكبر منى بتلاتين سنة ... ودلوقتى رجعنا لبعض وروحت لمروان عشان يجى يقف معايا ويكون وكيلى رفض وهبقى لوحدى فى يوم كتب كتابى
نور:معقول ده انتوا اخوات
ادهم:لا يا نور هو ده مروان مصلحته ثم مصلحته....متزعليش يا جيلا ن ممكن طلب
جيلان:خير ياادهم
ادهم:ايه رايك لو كنت انا وكيلك واخوكى
بكت عيونها سريعا:بجد ياادهم ممكن
ادهم:طبعا ممكن ولا ايه يانور
نور:طبعا يا حبيبى كلنا هنبقى معاكى وهنعملك احلى كتب كتاب انتى وعريسك ايه رايك بقى
قامت واحتضنت نور بفرحة كبيرة:ربنا ما يحرمنى منكم مش عارفة انا كنت هبقى لوحدى
تعالوا اعرفكم على عادل
ذهبوا اليه وقدمتهم جيلان لعادل:عادل ده ادهم اخويا الكبير ودى نور مراته هو صحيح مش اخويا بجد بس والله اغلى من اخويا كمان
ادهم:متقوليش كده يا جى جى احنا اخوات خلاص
عادل:تشرفنا يااستاذ ادهم
جيلان:عادل ادهم هو وكيلى يوم كتب الكتاب
عادل:بجد مش عارف اشكرك ازاى دى كانت زعلانة اوى من مروان عشان رفض يكون وكيلها
نور:طيب ايه رايكم كتب الكتاب يكون عندنا فى الشاليه
جيلان:مش عايزين نتعبكم
ادهم:تعب ايه ده اقل واجب قلت ايه يا عادل
عادل:قلت موافق على بركة الله
بالفعل تم كتب كتاب جيلان وعادل فى منزل ادهم وسط فرحة وزغاريط للعروسين وقد قامت نور بتزيين المنزل للحفلة بشكل بسيط وجميل
علم مروان بالامر واشتد حقده وكرهه لادهم وقرر الانتقام ومباشرة
كان ادهم يتابع العمل فى المواقع ونور ايضا بعدما سمح لها ادهم بالخروج ايام قليلة للعمل حتى لاتصاب بالوحدة
كانت نور تتابع العمل وفجاة سمعت صراخ وهرج ومرج فى المبنى التى تقف فيه وجدت النيران تتصاعد حولها والعمال فروا هاربين وتركوها وحدها ظلت تبكى خائفة فالنيران تتصاعد ولا تستطيع الخروج من المكان
جرى احد العمال على ادهم فى مكان اخر
الحق ياادهم بيه
ايه يا محمد فى ايه
المبنى اللى بنشتغل فيه كله ولع
ادهم:ايه بتقول ايه ازاى
محمد:مش عارف فجاة النار ولعت والناس كلها هربت
ادهم:حد جراله حاجة
صمت محمد قليلا فصرخ به ادهم:انطق فى ايه
محمد:باشمهندسة نور فوق ومش عارفة تنزل
صرخ به ادهم :ازاى سبتوها ازاى
ظل يجرى الى ان وصل الى المبنى وجد النيران تشتعل من كل مكان والمطافى تحاول اخماد النار جرى باتجاه المبنى امسك به زياد:انت رايح فين اتجننت
صرخ به ادهم:ابعد عنى نور فوق
جرى سريعا الى المبنى حاولوا منعه لم يستطيعوا انطلق يبحث عنها حتى سمع صوت صراخها وبكاوها
ادهم:نور انتى فين
نور:ابعد ياادهم النار جامدة ابعد
راها اخيرا :نور استنى انا جايلك اهوو
قفز فوق النارواحتضنها بشدة:حبيبتى متخافيش متخا فيش
كانت خائفة ترتعد ويدها على بطنها خوفا على جنينها حاولا الخروج لم يستطيعوا الى ان ازدادت النيران ولا يوجد مفر منها
نور:ليه ياادهم جيت ليه
ادهم:مقدرش اسيبك مقدرش
نور:النار ياادهم انزل لوحدك انا مش هقدر
ادهم:انا اموت ولا انى اسيبك حبيبتى بصى احنا ننط من الشباك ده وربنا يستر
بكت نور بشدة: وابننا ياادهم هيموت
بكا ادهم ايضا بحرقة:غصب عنى انتى اغلى اى حاجة ممكن تتعوض وانتى لا وربنا عالم انه غصب عنى
ظلت تبكى وهى تحتضنه :انا خايفة ياادهم
ادهم:متخافيش يا حبيبتى خليكى ماسكة فيا وهننزل متخافيش
ظل محتضنها وهو ينظر للنيران خلفه ووجد زياد والعمال يمسكون بملاءة كبيرة ليهبطون بها
زياد:انزل ياادهم
امسك بوجهها وقبل راسها:حبيبتى متخافيش لو ربنا اراد ان ابننا يجراله حاجة تبقى ارادته لكن انتى لا مش هقدر مش هقدر
امسكت به وهى تبكى بشدة اغمضت عينها وهو يحتضنها وهبطوا سويا من الشرفة وسقطوا على الملاءة الكبيرة
صرخت نور بشدة:الحقنى ياادهم

يتبع

_____________________________________

تذكر ان تقيمك لموضوعي بتعليق سواء بالايجاب او السلب هو بمثابه تشجيع لي على الاستمرار وتقدير منك للمجهود الذي ابذله ومساعده منك على نشر الموضوع وتشجيع لباقي الاعضاء على قراءه الموضوع وشكرا




اقرا ايضا :

قصص حبقصة حبقصة

صور قصص حبصور حبصورقصص الحبالحبقصص حزينةقصص حب حزينةقصص واقعيةقصص حب قصيرةقصص قصيرةقصص حب واقعيةقصص حب رومانسيةقصص رومانسيةقصص بناتقصص حب حقيقيةقصص عشققصص حقيقيةقصص حزينهقصص حب حزينهقصة عشق حب اعمىقصص حب مثيرة وجريئةقصص حب جريئه جدا للكبارقصة عشققصص حب بالدارجة المغربيةفيسبوكقصص عشققصص حب رومانسية ساخنةقصص حب pdfقصص حب جزائريةقصص حب كوريةروايات غراممدونة قصص